Er was eens een kleine eekhoorn genaamd Nootje, die in het bos leefde. Nootje was een geweldige eekhoorn en hield van klimmen en springen door de bomen.
Op een dag ontmoette Nootje een bever genaamd Max. Max was anders dan alle andere dieren die Nootje kende, hij leefde in een grote dam verderop in de rivier en had enorme tanden!
Toen Nootje en Max elkaar voor het eerst zagen, waren ze een beetje verlegen, maar ze raakten al snel bevriend. Nootje leerde van Max hoe hij dammen kon bouwen en Max leerde van Nootje hoe hij in de bomen kon klimmen.
Na een tijdje realiseerden Nootje en Max zich dat ze meer voelden dan alleen vriendschap voor elkaar. Ze beseften dat ze verliefd waren geworden op elkaar!
Het was even wennen, want ze waren natuurlijk heel anders. Maar ze zagen dat het wel mogelijk was om bij elkaar te zijn, ondanks hun verschillende levensstijlen en voorkeuren.
Nootje dacht zelfs na over het bouwen van een boomhut voor haar en Max, waar ze samen konden wonen en gelukkig konden zijn.
Ze wisten dat veel dieren in het bos hen anders zouden bekijken. Maar dat stopte hen niet om van elkaar te houden en zichzelf te zijn.
Uiteindelijk leefden Nootje en Max lang en gelukkig samen en iedereen in het bos kwam uiteindelijk om hen heen om te leren van hun unieke en inspirerende relatie.
